Inter ni dirite 2/2011

---

N-ro 2/2011 23a jaro (2a periodo) Redaktis Leif Arne Storset Muntis Judith P. Abrahamsen

---

Rapport fra øst

Da jeg høsten 2010 flyttet til Helsingfors, sjekket jeg etter en stund ut hvordan det stod til med vårt språk her hos vår østlige nabo. På nettsidene til Helsingfors esperanto-klubb fikk jeg inntrykk av at det var mye som foregikk, så jeg tenkte jeg skulle ta meg en tur innom kontoret på Hagnäs. Der fikk jeg en varm velkomst fra Taneli Huuskonen, som representerte klubben, og Päivi Saarinen, som representerte det finske nasjonale forbundet. I kjent Esperantonia-stil lød første spørsmål «Ĉu vi volas havi teon?»

«Jes», svarte jeg selvfølgelig, og satte meg. Rundt meg var bokhyllene fylt med oversettelser av det finske nasjonal-eposet «Kalevala» til esperanto og et drøss av lærebøker og ordbøker, heller ikke dette ulikt Esperantonia i Oslo.

Esperantobevegelsen er organisert på nogen lunde samme måte som den norske, med et landsdekkende forbund, et ungdomsforbund og lokale klubber. På landsbasis har de tre årlige arrangementer. Først et landsmøte på våren med sosiale aktiviteter, og deretter en reise eller leir i høsthalvåret; blant annet har de vært i St. Petersburg og Estland. Om sommeren arrangeres et ukelangt esperantokurs i pastorale omgivelser i et kloster i Valamo, Øst-Finland (se link nederst). Ved juletider feires L. Zamenhofs fødselsdag, i hovedsak i hovedstaden, der forbundets lokaler holdes åpne for publikum flere dager på rad.

FEJO (Finnlanda esperantista junulara organizo) er ungdomsforbundet. Jeg møtte to av medlemmene, Andrei Dumitrescu og Patrik Austin på en luguber kafé i bydelen Kallio i Helsingfors (denne bydelen sammenlignes ofte med Grünerløkka i Oslo). Her arrangeres ukentlig «Café Lingua», hvor man kan snakke utallige språk med andre interesserte på ulike nivåer. Esperantistene har holdt et esperanto-bord i live en god stund.

Over en halvliter Karhu («bjørn») får jeg høre om FEJOs aktiviteter; de er så enga­sjerte at de snakker i munnen på hverandre:

Forbundet har arrangert ukentlige treff, «Diskutrondo», hvor esperantistene i Helsingfors har spilt spill, studert, hatt kurs, diskutert og annet. Dette ukentlige treffet har dessverre hatt ujevn oppslutning de siste årene, pga. intern drama i esperantogjengen. Det blir arrangert såkalte FEJO-helger i hovedstaden, opptil tre ganger i året, hvor medlemmene har hatt kurs og annet på dagen, og dratt ut og opplevd utelivet på kveldene.

Tidligere hadde Patrick også drevet et medlemsblad, men ifølge ham selv er det en grunn til at det ble avviklet: Tekstene var dårlige og av lav grammatisk kvalitet (Hvordan er dette mulig på esperanto? spør undertegnede) og det ble slengt bilder av nakne damer på forsiden for å skaffe oppmerksomhet. Alt dette grunnet at de fleste tekstene ble skrevet i sene nattetimer, noen dager etter deadline.

Mens vi prater, kommer folk innom og hilser og hører litt på esperanto-pratingen. Det er tydelig en interesse for hva dette mystiske konstruerte språket er for noe. Jeg spør gutta om hva de synes om det å være tilstede på slike arrangementer i forhold til promoteringen av esperanto. Her er de uenige: Patrik mener at «bar-atmosfære» ikke gir esperanto et seriøst omdømme, mens Andrei mener at det å være tilstede, og vise at esperanto fortsatt finnes, har en verdi i seg selv.

Så kommer jeg til spørsmålet som jeg har ventet på å få stille hele kvelden: Har vi lyst til å få arrangert en felles-nordisk hyttetur i Finland i sommer? Det er gutta selvsagt meget positive til! De begynner å mimre om et gammelt nordisk samarbeid kalt «Kvinpinto» (fem kanter), der navnet symboliserte de fem nordiske landene, og en videreføring av dette. «Vi kan arrangere tradisjonell finsk konebærings-konkurranse», foreslår Patrik, og jeg merker entusiasmen stiger. Vi blir enige om at våre forbund nå har et samarbeid, og avslutter intervjuet i samarbeidets ånd!

Sommerkurs i Valamo: www.esperanto.fi/Valamoesperanto.htm

© Øverli. distr. strandoverli@yahoo.com ––  La Pondusarĥivo

N-ro 27

Jarraporto Norvega Junularo Esperantista 2010

La Estraro kaj la organizo
La Estraro en 2010 konsistis el:
Leif Arne Storset, prezidanto
Matias Jentoft, vic-prezidanto
Einar Faanes, sekretario
Kristoffer Haug, kasisto
Odin Hørthe Omdal, estrarano
Espen Stranger-Johannessen, estrarano
David Welsh, estrarano

En 2010 la estraro elektis Einar Faanes kiel komitatanon A por TEJO post Leif Arne Storset. Li daŭrigos ĝis la venonta elekto en 2012.

Okazis tri estrarkunvenoj en 2010. Unu okazis telefone, unu en Esperantonia kaj unu dum la vintra kabana semajnfino en marto. Retpoŝto estis ĉefa komunikilo por la estraro.

La malalta aktiveca nivelo aŭguris profiton je NOK 3 827,78. NJE posedas NOK 29 475,35 en norvega bankokonto kaj EUR 70,00 en UEA-konto njea-u.

Jarfine NJE havis 31 membrojn (2009: 25).

Periloj
NJE havas retpoŝtliston (NJE-listo) malferman al ĉiuj membroj. En 2010 ĝi peris 17 mesaĝojn (2009: 49).

La retpaĝojn de NJE senpage servas Judith Parelie Abrahamsen kaj ŝia dunga firmao Graficonn.

Inter Ni Dirite (IND) aperis en Norvega Esperantisto, 6-foje. Redaktis ĝin grupo de estraranoj.

En IND aperas kaj movadaĵoj kaj artikoloj en Esperanto pri aliaj temoj.

Aranĝoj
NJE-anoj kunaranĝis vesperon en la Osloa Esperanto-klubo la 15an de februaro kie oni manĝis picon kaj David Welsh ludis gitaron kaj kantis esperantigitajn kantojn.

Inter la 13a kaj 14a de marto aranĝiĝis kabana semajnfino en kabano Streptokåken en Lommedalen kie parto­prenis sep junuloj, inkluzive unu de Nederlanda Esperanto-junularo kaj unu det Studanta Esperanto-Societo.

Unu membro partoprenis la Anemonan Renkontiĝon de SEJU inter la 14a kaj 16a de majo en Esperantogården en Lesjöfors.

Grupo da junuloj renkontiĝis neformale en Osloa kafejo
en la komenco de novembro kiam eksterurbano vizitis.

— Fino de Inter Ni Dirite —